Garip bir boşluk içindeyim… Kuyuya atılan taş gibiyim. Dibinde su olup olmadığı meçhul bir kuyu. Aslında beni bu boşluğa fırlattığın için sana müteşekkirim. Yağız atlar besledim kara gün için binip ılgar edemedim ne fayda ama sen bunu bilmiyordun değil mi? Bilmiyordun… Ayağımın değdiği her kaldırım taşına etrafımı çevreleyen, içimi deprem sonrası bir enkaz yığınına çeviren […]

Günün akşamla kucaklaşmaya hazırlandığı bir ikindi vakti gelen telefonla sarsıldım. Telefondaki ses babamın rahatsızlandığını, ambulansla Ankara’ ya götürüldüğünü söylüyordu. Gurbette yaşayanların çoğunun yaşadığı bir trajedidir bu. Aniden bir telefon gelir ve mesafelere lanet okutur. Birden bire kanat takmak istersiniz. Kuş olup uçmak, mümkünse ışınlanmak ama bir an önce orada, sevdiğinizin yanıbaşında olmak istersiniz. Karşı konulmaz […]

İnsanoğlu gittiği her yerde doğduğu, büyüdüğü mekanları arar ve özler der Mevlana…   Yaşadığımız şehirle birlikte bineriz uçağa, otobüse, vapura. Bir köstebek kadar intibak kabiliyetimiz yok. Tabiatın her köşesiyle ebedi bir vuslat içinde yaşamayı beceremeyen yegane yaratıktır insan. Galiba insanı farklı kılan önemli öğelerden biri de bu vatan özlemi…   Anadoludan bahsediyoruz. Medeniyetlere analık etmiş […]

„Berlin`de, 7 şubat 2005 tarihinde kardeşi tarafından kurşunlanarak öldürülen töre cinayeti kurbanının katiline 9 yıl 3 ay hapis cezası verildi. Hatun Sürücü`nün katili Almanya tarihinde 18 yaşın altında birine verilen en yüksek cezaya çarptırıldı ancak bu karar katil ve diğer aile fertleri tarafından sevinçle karşılandı. Zafer işareti yaparak mahkeme salonunu terkeden bu insanlar cehaletin yer, […]

“Kızıl kızıl bişesin de kızıl ataşa düşesin! Istanbul`a gideceğine aklının bardağı kırılaydı da senden kurtulaydık!” Kezban nine gömüldüğü sallanan sandalyesinden doğruldu. Önce elindeki örgü şişlerini, sonra da gözlüklerini çıkarıp sehpanın üzerine koydu ve ellerini dizlerine dayayarak zoraki ayaği kalkti… Dış kapıya doğru yürüdü. Hemen bitişiğinde oturan fitneci Fitnat`in feryadıydı bu. Kocası çerçi Halil köydeki küçücük […]

Kezban nine “kınalı kuzularım” diye sevdiği minikleri mini minnacık ve huzur dolu odasına çağırdı. Yer minderlerinden en büyük olanını kendi altına aldı ve yumurcakları el kol yardımıyla ötesine berisine dağıttı. “Yusuf sen şöyle yaklaş yamacıma, Emine’m sen de şöyle berime otur kızım, Ibrahim sen karşıma geç haaa şööle, Ayşenur, Bülent sizler de şööle geçin gıdı […]