Teşekkür Ederim Babacığım

Hayatının son günlerini geçirdiğin ölüm döşeğinde en fazla kullandığın
kelimelerden biriydi: “teşekkür“. Ömrünün sonuna kadar hep
çevrendekilere “teşekkür“, Allah’a da “şükr“
ettin.

Bir başka yakışırdı senin dudaklarına “teşekkür“. Bir başka
çalınırdı kulaklara senin sesinden “şükür“.

Biraz geciktim, biliyorum…

Ama elimde değil, şimdi de ben sana
teşekkür etmek istiyorum.

Bize ve hizmete vakfettiğin o soylu ömür için.

Hep verdiğin, hiç istemediğin için.

Yaşarken yudum yudum içirmeye çalıştığın, vefat etmeden „sizlere
yadigarımdır“ diyerek vefamıza tevdi ettiğin o muhteşem kütüphane için.

Arkanda “ben onun evladıyım“ diyerek alnı yukarda gezen
çocuklar bıraktığın için.

Yaşadığın her mahallede bütün çocukların şekerci dedesi, haksızlığa
uğramışların şikayet mercii, işsizlerin ve çaresizlerin umudu olduğun için.

Sık sık sevgi ve şefkatle bağrına basarak, sarıp sarmalayarak, yalnızca senin
boynunda duyabildiğimiz o tatlı kokunun genzimize yapışıp kalmasına izin
verdiğin için.

En dayanılmaz acılar içinde kıvranırken dahi zeka dolu esprilerle
çevrendekileri gülümsetmeye devam ettiğin, ömrün boyunca da hep gülümsettiğin,
hiç üzmediğin için.

Yaşadığın her dakikaya bir bilgi sığdırdığın, o bilgilere talip talebelerle,
vefatından sonra da yaşamaya, konuşmaya, çalışmaya devam eden bahtiyar kullar
arasına karıştığın için.

Tenkidlerinde ölçülü, takdirlerin de ise olabildiğince cömert davranarak;
düşünme, okuma ve üretme aşkımızı kanatlandırmaya gayret ettiğin için.

En netameli konularda dahi çapımızı sorgulamadan tartışmayı göze aldığın, tüm
haksız hezeyanlarımıza munis bir tebessümle mukabele ederek irademizi özgür
bıraktığın için.

Tabiat gibi cevherlerini cömertçe etrafına dağıttığın, yanına yaklaşan
herkesi bir ışık tufanına boğduğun için.

Erdemli hayatı bizzat yaşayarak , vakıf olduğun ilimleri ise bıkmadan,
usanmadan anlatarak sadrımıza naklettiğin için.

Bilginin kibrine hiç kapılmadığın, hep mütevazı yaşadığın ve yeri gelince
özürdilemenin bir alime ne çok yakıştığını görmemize vesile olduğun için.

Görev yaptığın her yerde yaşayan ve yaşatılan bir iz bıraktığın; hayır
duaları, şükran duygularıyla anıldığın için.

Hırstan uzak ama cehd içinde bir yaşam sürerek, mücadele ruhunu karakterimize
zerketmeye çalıştığın için.

Yoksula, düşküne, yetime el uzattığın; mağduriyetlerini giderdiğin çok sayıda
insanın da babası olduğun için.

Bizi sevdiğin, çok sevdiğin, sevgini göstermekte hiçbir zaman tereddüt
etmediğin için.

Teşekkür ederim babacığım…

Teşekkür ederim anneciğim, bana baba olarak onu seçtiğin için…

Şükürler olsun Allah’im, bana böyle bir baba verdiğin için…

http://adilmedya.com/makale.php?id=2566